නොදුටු නුඹට මෙසේ ලියමි.... 💏
මේ මගේ හැටිය. එය පිස්සුවක් කියා හිතෙනවානම් දැන්ම මා අතැර යා හැකිය.. මං කියන්නේ අඩුම තරමේ එහෙමනම් මේක කියවන්න තියා හිතන්නවත් එපා..
මං වැඩිය කන්නේ නෑ.. හැබැයි කන්න ඕන කියලා හිතෙන වෙලාවට ඕනම දෙයක්‍. වැඩියෙන්ම කඩචෝරුය. ඕනෑම වෙලාවක කඩචෝරු කන්න උපන් හපනියක් වෙමි.
මගේ ජීවිත කාලෙටම බලපාන එකම ග්‍රහයෙකි. එනම් රාහුය. ඒ කියන්නෙ මට ඇවිදින්න ඕන කියන එක. ඒක මේ අහස යට කොහේ හෝ වේවා මට කම් නැත. ඒ යන ගමනේ මහන්සි වූ ඕනෑම විටෙක නුඹේ උරහිස අවැසිය. ඒ නිදන්නට නොව නිවෙන්නටය.
නින්ද යාම ගැන කතා කළ යුතුමය. ඕනෑම තැනක ඕනෑම විටෙක නිදා ගැනීමේ උපන් හැකියාව මා සතුය. ඊට බාධා නොකරන තරමට මං කැමතිය. ඒ කියන්නේ මා කම්මැලි කෙල්ලකි යන්න නොවන බව හිතට ගන්න.
පහු ගිය ටිකේ පොත් කියවීම මග ඇරුනත් හැකි හැම විටම මං පොත් කියවනු ඇත. නුඹත් පොත් කාවෙකි නම් මන් ඊට දැඩිව රුචි කරමි.නුමුත් මා පොත් කියවන විට මගේ හිස නුඹේ උරහිසේ තියන්න පහසු ලෙස නුඹ සිටිය යුතුය... තැනක්නම් මට අදාළම නැත.
මම ක්‍රිකට් ලෝලියෙක්මි. නුමුත් මට ඔය නම් ගම්, ග්රවුන්ඩ්,තිබ්බ වාර්තානම් මතක නැත.නැත්තෙමත් නැත. නුඹ ක්‍රිකට් ලෝලියෙකු නොවුනත් මැච් එක යන චැනලය මාරු කිරීමනම් මේ කෙල්ල එක්ක වානාය...
සතියකට වතාවක් කොහේ හෝ යා යුතුමය.නැතිනම් මං සතියකට එහා උයන්නේම නැත...මට ආදරෙයිනම් පොන්දෙසාර් පාලම ගැන දැන සිටිය යුතුමය.නොදනේනම් දැන්වත් දැනගන්න. කොහොමහරි කවදාහරි පැරිසියට යා යුතුය. වෙන කොහේ නොගියත් පොන්දෙසාර් පාලම ලඟට යාම අවැසිය.ගොස් ඒ පාලමේ ඉබ්බෙක් එල්ලිය යුතුමය. ඒ මොහොතේ පමණක් ප්‍රසිද්ධියේ නුඹට මා මුව සිප ගැනීමට ඉඩ දෙමි...
කෑම පිසීම ගැන කිව යුතුමය. මේ 2012 අවුරුද්දයි. දැනටනම් මට උයන්නට බෑ. හැබැයි අනාගතේ උයන්න පුළුවන් වෙයි. ඒ නුඹේ ආදරයත් සමගිනි. කෙසේවෙතත් මම අත්හදා බැලීම් සහිත කෑම පිසිනු ඇත. ඒ නුඹේත් සහය ඇතුවය. නමක් නැති කෑම බොහෝ පිසෙනු ඇත. නමුත් මගේ හිත නොරිදෙන ලෙස ඕනෑම නමක් ඒ සඳහා යෙදීමට නුඹට හැකිය.
රෙදි සේදීම පිරිමින් පමණක් නොව ගැහැණුන්ද අකමැති කාරියක් වන බව සිහි තබා ගන්න. එබැවින් රෙදි සේදීම සමූහ කටයුත්තකි. එබැවින් වොශින් මැෂිමක් අරන් දීමට තරම් කාරුණික වන්න. නැතිනම් හැදෙන කොඳු අමාරුවලට සහතිකෙන්ම වග කිව යුත්තේ නුඹමය.
.පුරුෂ පාර්ශවයට දින අමතකවන බව මම දනිමි. ඒත් සංවත්සරයක් උපන්දිනයක් අමතක වෙනවානම් ඊට හිලව්වට මාව කොහේ හෝ රවුමක් එක්ක යා යුතුමය..
මට මිනි කූපරේක හීනය තදින්ම ඇත. නමුත් ඊට අමතරව පොඩි පොඩි චාරිකාවලට ෆුට් සයිකලයක් ඕනෑමය.. ඒ හැමවිටම මා කියන පිස්සු කතාවලින් එකකට හෝ නුඹ හිනා වෙනවාදැයි බෙල්ලෙන් හිස ඔසවා බැලීමටය. එවිට ඒ සිනාවෙන් ගිලිහෙන සුසුම් මා මුව සියුම්ව සිප ගනු ඇත. එය නුඹ මාගේ කම්මුලක් සිප ගන්නවාට වඩා මා කැමතිය. එය මටම වටී.. මගේ දිගු කෙහෙරැලි ඒ යන ගමනට ආදරයෙන් සුළඟ සිප ගනු ඇත.කෙහෙරැළිවලට පිරිමි කැමති බව දනිමි.ඒ නිසා මගෙන් මිදෙන කෙස් රොද නුඹේ මුවේ වැදුනාට කෝප නොවනවා කියා ඉත්තීරුවෙන්ම හිතමි. රැවුල ගැන කිව යුතුමය..
රැවුලක් නැති පිරිමියෙක්නම් මට එපාය.. ජූජක බමුණු රැවුලකුත් මට එපාය.. ඕනෑවන්නේ කටු කටු රැවුලකි. පොඩි කාලේ තාත්තා මගේ මූණ සිඹින විට මට කිතිය. ඒ කිතියට මම පෙම් කරමි. ඒ පෙම දීමට නුඹට හැකිනම් නොව හැකියාව තිබිය යුතුමය..
මං නුඹට පෙම් කරන තරමටම මට පෙම් කළ යුතුය කියන හිතුවිල්ලේ මා නැත. ඒත් ඊටත් වඩා පෙමක් ලැබිය යුතුමය.. නැතිනම් අපේ දරුවන්ට අමුතුවෙන් ප්‍රේමය කිමැයි කියා උගන්වන්නට සිදුවනු ඇත...
රාගයෙන් තොර සඳ එලිය සේ අචින්ත්‍ය ප්‍රේමයක්නම් මට එපාය.. ආදරය ගෞරවය මුහු තේරුම් ගැනීම ඇති පෙමක මහිම ඊට වඩා ඉහළය... අනාගත හිමිකරුවාණෙනි දැනට මේ ඇතිය...
2012.12.17
💖💏💖
