වරදක් ද???

ඇයි ඇත්තටම එහෙම? ඈටවත් බෑලු තෙරුම් ගන්න. 
ඈ එහෙමයි. 
ආදරේ දෙයි ඇගේ හිතේ තියන
උපරිම ගැඹුරු හුස්මක් කලතලා.
හරි රහට......... 
කාටවත් නොතේරෙන විදියට. 
අඩු ගාණේ ඈටවත්. 
ඉතින් අහනවා 
ඇයි ඔච්චරට ආදරේ දෙන්නේ.? 
මෙහෙම නෙමෙයි ඇහුවෙ නම්...
ඒත් 
ඈ එහෙමයි  ඒකට අකුරු එකතු කළේ.... 
ඈට උත්තර නෑ... 
මොනවා කියන්නද?
කොයිම වෙලාවකවත් අහිමි කියලා නොහිතෙන හිතකට ආදරේ කරපු වරදට??? 
නෑ කවුද කියන්නෙ වරදක් කියලා??
අනික අහිමි කියලා ???
*චින්ති*

සියුම් මල

ලොවේ සියුමැලි 

සියුම් මලකට 

වඩා සියුමැලි 

හිතක් හිමි උඹ

පියෙන් පිය මැන

පිය තබන දින

ඒ හිතට ගන් 

එක මිටට වෙර

හිස් දෙපා උඹ

අසළ දැවටෙන 

විටක නොබලන් 

ගව් ගණන් දුර

උඹෙ හිතේ ඇති 

හයිය දීපන් 

කිසිත් කිසිවක් 

ලබා නොගෙනම

මටත් නොදැනී 

ඇසින් දුර යන

දිනෙක මගේ දූ

ලොවේ කොතැනත

සියුම් මල නුඹ

අසළ නිසළව

ගසේ මුල ඇත

උඹේ හයියට.....

*චින්ති*

කටගාය

ඔන්න ලියන්නම්. කලින් ලිව්ව එක මතක ඇති මයෙ හිතේ. පිස්සුවක් කියා හිතෙනවානම් මේ ලියමන..... ඊළඟ වචන කැටිය දැක්ක ගමන් වෙන පිටුවකට යා හැකිය.. දෙයියනේ ඩේටා වටී හැමට වඩා.. හා නැද්ද?
මාගේ හිතුවිල්ලට අනුව කෙල්ලෙක් කටකාර විය යුතුය. යුතුමය නෙමෙයි හොඳේ... ඒත් වාචාල නොවිය යුතුය. හා. දැන් අර කිව්වා වගේ චී මේක කියවන්න බෑ වගේ එකක් හිතට ආවානම් යා හැකිය.
ආයෙ කතාවට....
ඔව් කෙල්ලෙක් කටකාර විය යුතුය. ඒත් ඒ කියවිල්ලට හරියන බලකායක් ඈ වටා හිටිය යුතුමය. චින්තිටනම් දෙයියනේ කියලා එවන් බලකායකින් අඩුවක් නැත. නැත්නම් තනියම කියවලාම ඈට වෙනමම රෝගයක් හැදෙනු ඇත.
ඇය නම් කටකාරය. කිරිබත්ගොඩ මොන්ටිසෝරියේදි ලොකු ටීචර් ඈට කිව්වේ කටකාර ........ කියාය. කොටින්ම වසර අවසාන සමරු පොතේ පවා තද කලු අකුරින් ඇගේ නම කවියට නගා ඇත්තේ එලෙසය. අම්මාට පිං සිද්ධ වෙන්න ඒ පොත තාම ඇත. ඒ මොන්ටිසෝරියෙන් පානදුර මලලසේකරයට ආවත් ම්හ් ම්හ් වෙනසක් නැත. කොටියාගේ පුල්ලි එසේමය. ඇගේ කච කචේ නවත්තනු වානාය. බස් එකේ එද්දි පාරේ එහා පැත්තේ හිටවලා තිබ්බ මල් ගහක කොලයක් වැනීම පව ඈට හෙන ලොකු කතාවක්ය. කට ගාය ඒ තරම්ය. ඒ විතරක් නම් මදිය. ඇගේ කියවිල්ලට බාධා කරන ඕනෑම ප්‍රාණියෙක්ට ලිංග භේද නොසලකා ඈ හූරන්නීය. හවසට අම්මාට නඩුප්ය. ඒත් දරුණු නඩු නොවන්නේ හූරලා පැයක් ගත වෙන්නට පෙර ආයේ කියවිල්ලට වැටීමය.
චින්ති දැන් ඉස්කෝලේය. ඉස්කෝලේ දෙවෙනි නමින් කතා කලත් වෑන් ඇන්ටි ඈට කිව්වේම චින්තිය. එසේ නම් ප්‍රසිද්ධ කළ චින්ති අද 25 පැන්න එකියකි. අදටත් කට ගාය එසේය. කට හින්දා අම්මා අප්පාගෙන් පමණක් නොව අනිත් අය බේරා අනිත් පැත්තට අහගත්ත අවස්ථාද එමටය. දැනුත් එසේය. ඉදිරියට?? අනේ නොදනී.. ඇය පවා..ඔක්කෝම වෙන්නේ හොඳටය.ඒ නිසා චින්තිගේ කට චින්තිටමය. අනුන්ටය. ඒ හිතට ඇල්ලු කීප දෙනාට පමණි.
හා දැන් සත්‍ය වර්තමානයේය. ළඟකදී උපන් ගැටලුවකි. මේ කච කචේ ඈ මල දාට නවතින බව දනිමි.ඒත් ඊට මෙහා කළ යුතු දේවල් ඇත. අම්මලා සතුටු කළ යුතුය. පෝරු මස්තකාරූඩ විය යුතුමය. හොයල දෙන එකකට කර ගැහිය යුතුමය...
අනේ ඇගේ කච කචේ... පෝරුවට නගින ආගන්තුකයා  "බකන් නිලනයෙක්" වූවොත් අම්මපා චින්තිට පිස්සු හැදෙනු ඇත. ඒ "බකන් නිලනා" දෙස "නිකන් බලා "හිඳ නොව නිකන් බලා වචනයක් හෝ පිට කර ගැනීමට නොහැකි නිසාය.
චින්තිගේ බෝට්ටුවේ තවත් පිරිමි "ච" යන්නකට කතාව ඈ දිග හැරියාය. ඒකා කියපි... නෑ ගොඩක් අය ආස ඒ හුරතලේටලු. චින්තිට දාහක් දේ කියන්න හිතට ආවලු. ඒත් ඒවෙලේ කට වැසුනේලු. "චින්ති" "බකන් නිලන්" හිටියේලු...
*චින්ති*

වස්

හිත්

සනසාගනු වස්

හිතට

වස් කවි කියනා

හිත

තෙරපන

ඒ හැඟුම??

*චින්ති*

අයිතියක්?

එන්නම්

කියන්න

අයිතියක්

නැත්නම්

යන්නම්

කියන්න

මොකට ද

අයිතියක්???

*චින්ති*